Kees van Dongen (Delfshaven 1877 – Monte Carlo 1968)
Korte levensbeschrijving:
Kees van Dongen bracht zijn jeugd in Rotterdam door. Hij volgde daar avondlessen aan de Rotterdamse “Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen” – de tegenwoordige Willem de Kooning Academie – van 1892 tot 1897.
In 1897 vertrok hij naar Parijs, waar hij in 1901 trouwde met Juliana Augusta Preitinger, die hij nog kende van de Rotterdamse Academie. Ze kregen één dochter. In 1906 verhuisde het jonge gezin naar de ‘Bateau-Lavoir’ op rue Ravignan 13, waar het de vriendenkring rond Pablo Picasso en diens toenmalige vriendin Fernande Olivier leerde kennen. In 1921 scheidden Van Dongen en Preitinger. In 1953 trouwde hij met Marie-Claire Huguen, met wie hij nog één zoon kreeg. Het heeft Van Dongen niet aan maatschappelijke waardering ontbroken: in 1926 werd hem het Franse Legioen van Eer toegekend en in 1927 de Belgische Kroonorde.
In 1929 werd hij Frans staatsburger. Hij overleed in 1968 in Monte Carlo op 91-jarige leeftijd.
Een van zijn eerste exposities in Parijs was op de geruchtmakende tentoonstelling van 1905 in de Salon d’Automne met onder anderen Henri Matisse. De heldere kleuren waarvan deze groep kunstenaars zich bediende, leverde hun de bijnaam Les Fauves (‘Wilde Beesten’) op. Van Dongen was ook korte tijd lid van de Duitse expressionistische groep Die Brücke.
Van Dongen staat bekend om zijn vele schilderingen van het vrouwelijk naakt. Later in zijn loopbaan (na 1918) legde hij zich vooral toe op het schilderen van portretten van de Parijse ‘society’. Een van zijn bekendste modellen was Brigitte Bardot.
Foto uit 1923.