‘De Kees van Dongen van Kattenburg’, een voor zichzelf sprekende benaming, zo werd ‘de Nederlandse fauvist’ Freek van den Berg veelvuldig genoemd. Dat de geboren en getogen Amsterdammer Freek van den Berg als een fauve schildert is een gevolg van zijn temperament, zijn levensdrift, zijn liefde voor het leven dat hij met optimisme beziet. Uit zijn schilderijen en aquarellen blijkt allereerst dat hij een geboren schilder is, die het métier ‘in de vingers’ heeft. Al op jonge leeftijd was hij begiftigd met dit uitzonderlijke schilderstalent en verlaat op zijn 17e jaar het ouderlijk huis om kunstenaar te worden. Hij krijgt les van Frits Giltay en Han van Dam. In 1937 ontmoet Freek de schilder Kees van Dongen die hem uitnodigt voor zijn expositie bij de Amsterdamse kunsthandel Buffa. Het fauvisme was in Nederland nog redelijk onbekend en Freek raakte diep getroffen door het kleurgebruik van Van Dongen. Na de oorlog gaat Freek naar Parijs waar hij tentoonstellingen bezoekt en geïnspireerd raakt door de kleuren en vormgeving van schilders als Derain, De Vlaminck en Matisse. Al op twintigjarige leeftijd wordt hij lid van ‘De Onafhankelijken’ waar hij werkt met schilders als Harry Kuyten en Kees Maks. Hij schildert vooral landschappen, portretten en elegante vrouwen. De vrouw in haar warm zinnelijke aanwezigheid is HET onderwerp van zijn levendige schilderkunst. Om in zijn onderhoud te voorzien werkt hij als kunstcriticus voor Het Vrije Volk, Het Parool en Vrij Nederland. Begin jaren ’60 schildert hij decors voor Opera Forum. Zijn visie op de wereld van het theater is uitbundig en zijn coloristische verbeelding overrompelend sterk. Gedurende deze periode maakt hij veel schilderijen en aquarellen met als thema de revuedames van My Fair Lady. Freek maakt diverse reizen naar Chatou en Collioure, de bakermat van het fauvisme. In 1985 verlaat hij Amsterdam en vestigt zich op de Veluwe in het aan de IJssel gelegen Veessen. In zijn Amsterdamse periode schildert hij expressief, later vooral meer naar het impressionisme neigend, maar ook in Veessen blijft hij het onmiskenbare kleurenpalet van ‘de wilde beesten’ hanteren. Toch is Freek van den Berg niet in een navolging van het fauvisme blijven steken maar heeft dit isme verwerkt tot een eigen en voor Nederland unieke stijl. Freek neemt deel aan diverse tentoonstellingen in het land en is gedurende vele jaren een trouw exposant in Kunstzaal Hamdorff te Laren. Als eerbetoon aan zijn 80e verjaardag verschijnt in 1998 de monografie: Freek van den Berg, leven met kleur.

‘The Kees van Dongen of Kattenburg’, a self-explanatory name, is how ‘the Dutch Fauvist’ Freek van den Berg was often called. The fact that Freek van den Berg, born and bred in Amsterdam, paints like a Fauve is a result of his temperament, his zest for life, his love for life, which he views with optimism. His paintings and watercolours show first and foremost that he is a born painter, who has the craft ‘in his fingers’. He was gifted with this exceptional painting talent at a young age and left his parental home at the age of 17 to become an artist. He was taught by Frits Giltay and Han van Dam. In 1937 Freek met the painter Kees van Dongen who invited him to his exhibition at the Amsterdam art dealership Buffa. Fauvism was still relatively unknown in the Netherlands and Freek was deeply moved by Van Dongen’s use of colour. After the war, Freek went to Paris where he visited exhibitions and was inspired by the colours and design of painters such as Derain, De Vlaminck and Matisse. At the age of twenty, he became a member of ‘De Onafhankelijken’ where he worked with painters such as Harry Kuyten and Kees Maks. He mainly painted landscapes, portraits and elegant women. The woman in her warm, sensual presence is THE subject of his lively painting. To earn a living, he worked as an art critic for Het Vrije Volk, Het Parool and Vrij Nederland. In the early 1960s, he painted sets for Opera Forum. His vision of the world of theatre was exuberant and his colouristic imagination overwhelmingly strong. During this period, he made many paintings and watercolours on the theme of the revue ladies of My Fair Lady. Freek made several trips to Chatou and Collioure, the birthplace of Fauvism. In 1985, he left Amsterdam and settled on the Veluwe in Veessen, situated on the IJssel. In his Amsterdam period he painted expressively, later leaning more towards impressionism, but in Veessen he continued to use the unmistakable colour palette of ‘the wild beasts’. Yet Freek van den Berg did not remain stuck in an imitation of Fauvism but processed this ism into his own style, unique to the Netherlands. Freek took part in various exhibitions in the country and was a loyal exhibitor at Kunstzaal Hamdorff in Laren for many years. As a tribute to his 80th birthday, the monograph Freek van den Berg, leven met kleur was published in 1998.

Bron: website van de kunstenaar.