Van Teeseling werd geboren in Amsterdam, maar bracht zijn jeugd door in Nijmegen. Een Tirools beeldhouwer leerde hem in hout te snijden. Met deze eerste werkstukken ging hij naar Gijs Jacobs van den Hof van de Arnhemse Academie, die hem in 1942 aannam als leerling. Hier voltooide hij met een onderbreking vanwege de oorlogstijd zijn studie. Aanvullend leerde hij de praktijk van het vak in enkele grotere steenhouwersateliers: Uiterwaal in Utrecht en Meertens in Berg en Dal. Vervolgens studeerde hij in Parijs aan de Académie de la Grande Chaumière. In 1949 vestigde hij zich als beeldhouwer in Nijmegen. Aan het begin van zijn carrière maakte Van Teeseling samen met Charles Hammes het standbeeld van Keizer Traianus (1956) op het Lodewijkplein, dat sindsdien het Keizer Traianusplein heet. Ed van Teeseling werd door velen gezien als de ‘stadsbeeldhouwer’ van Nijmegen en de nestor van de Nijmeegse beeldhouwers. Hij verrijkte met name Nijmegen met een groot aantal beeldhouwwerken voor de openbare ruimte. Daarnaast vervaardigde Van Teeseling een groot aantal vrije werken in brons, steen en gebakken klei. Naast zijn omvangrijk en veelzijdig werk als beeldhouwer heeft Van Teeseling steeds geschilderd, getekend en prenten gemaakt. Zo zijn er van hem etsen, drogenaald-tekeningen, litho’s zeefdrukken en monotypes, die meestal betrekking hebben op sculpturale thema’s. Zij staan in nauw verband met zijn ruimtelijke ontwerpen en modellen. Werken
Wie door Nijmegen loopt heeft grote kans een beeld van Ed van Teeseling tegen te komen. Verspreid over de stad staan ongeveer twintig figuratieve en meer abstracte beelden, waarvan wellicht het meest bekende het ‘vliegend paard’ is in Hengstdal (Pegasus, 1965). Andere bekende beelden zijn Meisje met schooltas (1957) aan de Archipelstraat, Zittend Kind (1971) op de hoek van de Heijendaalseweg, de bronzen sculptuur Gouden Engel (1980) op een pleintje op de hoek van de Pijkestraat en de Parkweg, en Vrouw met kind (1982) op de keermuur aan de Waalkade. Ook buiten Nijmegen zijn van Ed van Teeseling veel beelden te zien, zoals in Arnhem, Zevenaar, Zutphen, Gendt, Zwolle, Tiel, Babberich, Rotterdam en Amsterdam. Daarnaast zijn talloze beelden, schilderijen, tekeningen en prenten in het bezit van particuliere en publieke collecties, zoals die van de Gemeente Nijmegen, het Nijmeegs Museum Het Valkhof, Museum Arnhem, het Rijksmuseum in Amsterdam en Museum Beelden aan Zee in Den Haag. Ed van Teeseling is, door talrijke bestuursfuncties en zijn rol in adviescommissies, van groot belang geweest voor de ontwikkeling van het stedelijk kunstleven van Nijmegen. Hij stond aan de wieg van de Gemeenschap Beeldende Kunst Nijmegen (GBKN), kunstenaarscentrum De Olifant en Stichting DAK die ateliers beheert voor kunstenaars. Hij was enige tijd galeriehouder in het Besiendershuys aan de Steenstraat, waarboven hij lange tijd woonde met zijn echtgenote Ingeborg Brounts. Hij was tot eind jaren ’80 als docent verbonden aan de Vrije Academie in Nijmegen. Van Teeseling was erelid van de Gelderse belangenvereniging Gemeenschap Beeldende Kunstenaars. Tot aan zijn dood op 14 juli 2008 was Van Teeseling nog dagelijks aan het werk in zijn atelier aan de Pijkestraat in Nijmegen.
Biografie: van Heemskerk lexicon: https://www.schilderijen-site.nl/

Van Teeseling was born in Amsterdam, but spent his youth in Nijmegen. A Tyrolean sculptor taught him to carve wood. With these first pieces he went to Gijs Jacobs van den Hof of the Arnhem Academy, who accepted him as a student in 1942. Here he completed his studies with an interruption due to the war. In addition, he learned the practical side of the trade in several larger stonemason’s studios: Uiterwaal in Utrecht and Meertens in Berg en Dal. He then studied in Paris at the Académie de la Grande Chaumière. In 1949 he established himself as a sculptor in Nijmegen. At the beginning of his career, Van Teeseling made the statue of Emperor Trajan (1956) on the Lodewijkplein together with Charles Hammes, which has since been called the Keizer Traianusplein. Ed van Teeseling was seen by many as the ‘city sculptor’ of Nijmegen and the nestor of the Nijmegen sculptors. He enriched Nijmegen in particular with a large number of sculptures for public spaces. In addition, Van Teeseling produced a large number of free works in bronze, stone and baked clay. In addition to his extensive and versatile work as a sculptor, Van Teeseling has always painted, drawn and made prints. For example, there are etchings, drypoint drawings, lithographs, silkscreen prints and monotypes by him, which usually relate to sculptural themes. They are closely related to his spatial designs and models. Works Anyone walking through Nijmegen has a good chance of coming across a sculpture by Ed van Teeseling. Spread throughout the city are approximately twenty figurative and more abstract sculptures, of which perhaps the most famous is the ‘flying horse’ in Hengstdal (Pegasus, 1965). Other well-known sculptures are Girl with Schoolbag (1957) on Archipelstraat, Sitting Child (1971) on the corner of Heijendaalseweg, the bronze sculpture Golden Angel (1980) on a small square on the corner of Pijkestraat and Parkweg, and Woman with Child (1982) on the retaining wall on Waalkade. Many sculptures by Ed van Teeseling can also be seen outside Nijmegen, such as in Arnhem, Zevenaar, Zutphen, Gendt, Zwolle, Tiel, Babberich, Rotterdam and Amsterdam. In addition, numerous sculptures, paintings, drawings and prints are in the possession of private and public collections, such as those of the Municipality of Nijmegen, the Nijmegen Museum Het Valkhof, Museum Arnhem, the Rijksmuseum in Amsterdam and Museum Beelden aan Zee in The Hague. Ed van Teeseling has been of great importance to the development of the urban art life of Nijmegen, through numerous administrative functions and his role in advisory committees. He was at the cradle of the Community of Visual Arts Nijmegen (GBKN), the artists’ centre De Olifant and the DAK Foundation, which manages studios for artists. For some time he was a gallery owner in the Besiendershuys on the Steenstraat, above which he lived for a long time with his wife Ingeborg Brounts. Until the end of the 1980s he was a teacher at the Vrije Academie in Nijmegen. Van Teeseling was an honorary member of the Gelderland interest group Community of Visual Artists.
Until his death on 14 July 2008, Van Teeseling worked daily in his studio on the Pijkestraat in Nijmegen. Biography: van Heemskerk lexicon: https://www.schilderijen-site.nl/

Photo: VPRO