Jan Mankes was een Nederlands kunstschilder en graficus. Tussen 1905 en 1906 volgde hij een avondopleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij begon met het schilderen van vogels en nesten in de duinen van Den Haag en omgeving.
Jan liet een oeuvre na van zo’n 150, met name kleine, schilderijen, ongeveer 100 tekeningen en zo’n 50 prenten. In meer dan de helft van zijn werk is de natuur het belangrijkste onderwerp. Daarnaast maakte hij zelfportretten, portretten (met name van zijn vader, zijn moeder en zijn vrouw), stillevens, landschappen en interieurs.
Mankes exposeerde al veel gedurende zijn leven en werd zeer gewaardeerd.
In het begin schilderde hij met name donkerkleurige vogels en later ook veel lichtgekleurde, met name witte, dieren. De kunstverzamelaar Pauwels was zijn mecenas en stuurde hem naast materialen ook vaak bijzondere vogels die hij kon schilderen.
Zijn werk kenmerkt zich met name door een zekere stilte. In 1923 noemt Richard Roland Holst Mankes Hollands meest verstilde schilder. Deze stilte wordt veroorzaakt door evenwichtige composities en ingetogen kleurgebruik, alsmede een nauwelijks zichtbare penseelstreek.
Zijn werk werd onder meer tentoongesteld in het Scheringa Museum voor Realisme en thans in het museum More te Gorssel.
Mankes was erstig ziek en lag veel in bed; wanneer het iets beter ging werkte hij onafgebroken. In 1920 overleed hij op 30 jarige leeftijd aan zijn ziekte.

Info : wikipedia

Jan Mankes was a Dutch painter and graphic artist. Between 1905 and 1906 he attended evening classes at the Academy of Fine Arts in The Hague. He started painting birds and nests in the dunes of The Hague and the surrounding area.
Jan left behind an oeuvre of around 150, mainly small, paintings, around 100 drawings and around 50 prints. In more than half of his work, nature is the main subject. He also made self-portraits, portraits (especially of his father, mother and wife), still lifes, landscapes and interiors.
Mankes exhibited a lot during his life and was highly appreciated.
In the beginning he mainly painted dark-coloured birds and later also many light-coloured, mainly white, animals. The art collector Pauwels was his patron and, in addition to materials, often sent him special birds that he could paint.
His work is characterised in particular by a certain silence. In 1923 Richard Roland Holst called Mankes Holland’s most tranquil painter. This silence is caused by balanced compositions and subdued use of colour, as well as a barely visible brushstroke.
His work was exhibited in the Scheringa Museum for Realism and now in the More museum in Gorssel.
Mankes was seriously ill and spent a lot of time in bed; when he was feeling a bit better he worked continuously. In 1920 he died of his illness at the age of 30.

Info: wikipedia

foto gemaakt door Gouwenaar van een zelfportret uit 1918.