Max Papart’s paintings and graphics are suffused with sunny humour and the bright colours of the French Riviera where he was born. Working in the cubist style (post cubism), he depicted circus scenes, flirting couples, soaring birds and similar cheerful subjects with flat, overlapping planes of contrasting colours and textures. Max Papart is considered a master printmaker. He was born in Marseille, France and later moved to Paris where he learned the techniques of classic engraving. In 1960, he added to the classic processes the technique of etching with carborundum invented by his friend Henri Goetz. In following years Papart taught printmaking at the University of Paris VIII-Vincennes. He continued making his own plates and supervising the hand printing of his prints until he died in 1994. One of the most intriguing intellectual concepts which Papart achieves is a “window” through which the viewer senses the past or future, or even another time or place. It has been said that Papart does not “paint,” he “composes.” His compositions come together in a symphony of line, shape and colour. Papart always believed that each painting has its own meaning and needed no interpretation from him. His paintings, in his own words, “force the viewer to think, and it is for the viewer to respond to the art based on his own personal experiences.”

Exhibitions and museums (partial list):

Victoria and Albert Museum, National Gallery, London; Musee d’Art Moderne de la Ville de Paris; Musee Cantini, Marseilles; Fondation Maeght, St. Paul de Vence; Israel Museum, Jerusalem; Indianapolis Museum of Art, New Orleans; Museum of Art, High Museum, Atlanta; Bibliotheque Nationale de l’Arsenal, Paris; Salle de l’Aubette de la ville de Strasbourg; Lauderdale Museum of Art, Jacksonville; Art Museum Phoenix; Phoenix Syracuse University; University of California, Los Angeles; Yale University; Museum of New Mexico, Santa Fe.

---

De schilderijen en grafiek van Max Papart zijn doordrenkt van zonnige humor en de heldere kleuren van de Franse Rivièra, waar hij geboren is. Werkend in de kubistische stijl (postkubisme), schilderde hij circustaferelen, flirtende stelletjes, zwevende vogels en soortgelijke vrolijke onderwerpen met vlakke, overlappende vlakken van contrasterende kleuren en texturen. Max Papart wordt beschouwd als een meesterlijk graficus. Hij werd geboren in Marseille, Frankrijk, en verhuisde later naar Parijs, waar hij de technieken van de klassieke gravure leerde. In 1960 voegde hij aan de klassieke processen de techniek van het etsen met carborundum toe, uitgevonden door zijn vriend Henri Goetz. In de daaropvolgende jaren doceerde Papart grafische kunst aan de Universiteit Parijs VIII-Vincennes. Hij bleef zijn eigen platen maken en toezicht houden op het handmatig drukken van zijn prenten tot aan zijn dood in 1994. Een van de meest intrigerende intellectuele concepten die Papart tot stand brengt, is een ‘venster’ waardoor de kijker het verleden of de toekomst, of zelfs een andere tijd of plaats, kan waarnemen. Er wordt wel gezegd dat Papart niet ‘schildert’, maar ‘componeert’. Zijn composities komen samen in een symfonie van lijn, vorm en kleur. Papart was er altijd van overtuigd dat elk schilderij een eigen betekenis heeft en geen interpretatie van hem nodig heeft. Zijn schilderijen, in zijn eigen woorden, “dwingen de kijker tot nadenken, en het is aan de kijker om op de kunst te reageren op basis van zijn eigen persoonlijke ervaringen.”

Tentoonstellingen en musea (gedeeltelijke lijst):

Victoria and Albert Museum, National Gallery, Londen; Musee d’Art Moderne de la Ville de Paris; Musee Cantini, Marseille; Fondation Maeght, St. Paul de Vence; Israel Museum, Jeruzalem; Indianapolis Museum of Art, New Orleans; Museum of Art, High Museum, Atlanta; Bibliotheque Nationale de l’Arsenal, Parijs; Salle de l’Aubette de la ville de Strasbourg; Lauderdale Museum of Art, Jacksonville; Art Museum Phoenix; Phoenix Syracuse University; University of California, Los Angeles; Yale University; Museum of New Mexico, Santa Fe.