Armand Pierre Fernandez werd geboren in 1928 in Nice, Frankrijk. Hij staat bekend als een van de belangrijkste internationale objectkunstenaars en medeoprichter en lid van het Nouveau Réalisme. Hij studeerde van 1946 tot 1949 aan de École Nationale des Arts Décoratifs in Nice en vervolgde zijn studie vervolgens twee jaar aan de École du Louvre in Parijs. Een kennismaking met Yves Klein leidde tot het idee om gezamenlijke happenings en evenementen te organiseren, wat de twee kunstenaars in 1953 realiseerden. Armands neodadaïstische ‘Cachets’ (postzegelafdrukken) uit 1955, en later de ‘Allures’ (afdrukken gemaakt met in verf gedoopte voorwerpen) en de ‘Coupés’ (verknipte voorwerpen), gevolgd door de ‘Colères’ (voorwerpen die kapotgeslagen en vervolgens gemonteerd werden) werden nog steeds beïnvloed door Kurt Schwitters. Toen in 1958 de laatste letter van zijn naam per ongeluk op een catalogusomslag werd vergeten, besloot hij deze spelling als pseudoniem aan te houden: Arman. De kunstenaar ontdekte zijn beroemde ‘Poubelles’, plexiglas kasten met afval in hars gegoten, begin jaren 1960. Uit de ‘Poubelles’ ontwikkelde Arman de zogenaamde ‘Accumulations’, een aantal identieke objecten verzameld in vitrines. Deze opstellingen bestonden voornamelijk uit alledaagse voorwerpen, waarmee de kunstenaar ironisch genoeg het afvalkarakter van moderne massaproducten in twijfel trok. Arman begon te werken aan de ‘Combustiones’ (verbrande voorwerpen) tijdens een verblijf in New York in 1963. Hij aanvaardde een docentschap in Los Angeles in 1967 en doceerde tot 1968 aan de Universiteit van Californië. Vanaf 1975 werkte Arman zeven jaar aan een monumentale sculptuur van 60 auto’s die hij ‘Long Term Parking’ noemde. Arman wordt samen met Klein, Tinguely, Raysse en César beschouwd als een van de belangrijkste kunstenaars van het Nouveau Réalisme.

Armand Pierre Fernandez was born in 1928 in Nice, France. He is known as one of the most important international object artists and a co-founder and member of the Nouveau Réalisme. He studied at the Ecole Nationale des Arts Décoratifs in Nice from 1946 to 1949 and then continued his studies for two years at the Ecole du Louvre in Paris. An acquaintance with Yves Klein led to the idea of organising joint happenings and events, which the two artists realised in 1953. Armand’s neo-dadaist ‘Cachets’ (stamp prints) of 1955, and later the ‘Allures’ (prints made with objects dipped into paint) and the ‘Coupés’ (cut-up objects) followed by the ‘Colères’ (objects which were smashed and then mounted) were still influenced by Kurt Schwitters. When the last letter of his name was accidentally forgotten on a catalogue cover in 1958, he decided to keep this spelling as a pseudonym: Arman. The artist discovered his famous ‘Poubelles’, Plexiglas cases with rubbish cast in resin, at the beginning of the 1960s. From the ‘Poubelles’ Arman developed the so-called ‘Accumulations’, a number of same objects assembled in show cases. These arrangements consisted mainly of day-to-day-life objects, with which the artist ironically questioned the waste character of modern mass products. Arman began working on the ‘Combustiones’ (burnt objects) during a stay in New York in 1963. He accepted a teaching post in Los Angeles in 1967 and taught at the University of California until 1968. From 1975 onwards Arman spent seven years working on a monumental sculpture made of 60 cars which he called ‘Long Term Parking’. Together with Klein, Tinguely, Raysse and César, Arman is one of the most important artists of the Nouveau Réalisme.