Naast zijn werkzaamheden in de grafische wereld als docent en freelance vormgever, schildert Bert van Kol al sinds de jaren vijftig. Waar zijn werk de eerste twintig jaar vooral figuratief is, wordt dat in de jaren zeventig steeds abstracter en experimenteert hij met nieuwe technieken, zoals polyurethaan. Inmiddels hebben zijn schilderijen weer min of meer voeling met de herkenbare werkelijkheid, maar ze blijven balanceren tussen de abstracte beeldtaal en de figuratie. De menselijke figuur is in al zijn werk in meer of mindere mate aanwezig. In geabstraheerde vorm zoals in de schilderijen, maar ook op expliciete wijze, zoals in zijn tekeningen. Zijn figuren lijken ongrijpbaar, zijn één met hun omgeving en krijgen door subtiele opbouw van kleur en enkele zwarte lijnen vorm in een imaginaire wereld. Bert van Kol vindt inspiratie in zijn reizen naar diverse landen en in ontmoetingen met mensen.

In addition to his work in the graphic world as a teacher and freelance designer, Bert van Kol has been painting since the fifties. While his work was mainly figurative for the first twenty years, it became increasingly abstract in the seventies and he experimented with new techniques, such as polyurethane. In the meantime, his paintings have regained some sense of recognizable reality, but they continue to balance between abstract visual language and figuration. The human figure is present in all his work to a greater or lesser extent. In an abstracted form, as in the paintings, but also in an explicit way, as in his drawings. His figures seem elusive, are one with their surroundings and, through subtle compositions of color and a few black lines, take shape in an imaginary world. Bert van Kol finds inspiration in his travels to various countries and in encounters with people.