Johan Willem (Willy) Fleur (Markelo 1888 – 1967 Den Haag)
Hij doet zijn naam eer aan, Willy Fleur: vrijwel alle bloemen uit bloemisterij Meijer in de Reinkenstraat in Den Haag heeft deze ‘pietje precies’ wel eens geschilderd, volgens de monografie ‘Een kleurrijk Haags schilder met een Oosters hart’ (2004). In zijn stillevens ontbreekt nauwelijks een bloemsoort: van seringen tot sneeuwballen en margrieten, van anemonen tot chrysanten en gloxinia’s, van cactussen, lelies en dahlia’s tot azalea’s en geraniums. In menig Haags huis is met de eenmalige aanschaf een altijd bloeiende kamerplant of ruiker binnen gehaald. Maar Johan Willem (Willy) Fleur heeft meer geschilderd: tropische vogels zoals papegaaien, kaketoes en parkieten, exotische vissen en Aziatische bazaars. Naast deze op het Verre Oosten geïnspireerde genres schilderde hij landschappen, wintergezichten, havens (onder meer in Scheveningen en Katwijk) en meisjes in bijvoorbeeld Hongaarse of Marker kleding, veelal in olieverf op doek, soms met waterverf of pastelkrijt op papier. Zijn sprankelende kleurgebruik wordt, volgens genoemde monografie, meestal gehanteerd door schilders uit het Verre Oosten. Wat heeft de kunstenaar met het Verre Oosten? Zowel zijn vader als grootvader zijn bestuurders geweest in het voormalige Nederlands-Indië en hoewel Willy geboren is in Markelo (Overijssel) heeft de familieachtergrond bij hem duidelijk sporen nagelaten. Zo maakt hij in zijn stillevens veel gebruik van Aziatica, zoals Japanse imaripotjes en Chinese poppen, theepotjes en pullen. Vanaf 1912 tot aan zijn overlijden woont hij in Den Haag. Zijn opleiding krijgt hij aan de Rotterdamse Academie voor Beeldende Kunsten met Huib Luns als docent en vervolgens aan de Haagse Academie. Hij is vanaf de oprichting in 1917 actief lid van de Nederlandse Kunstkring in die stad en exposeert er regelmatig. Tentoonstellingen heeft hij ook in het Stedelijk Museum en het Rijksmuseum te Amsterdam, in de Koninklijke Kunstzaal Kleykamp en, zelfs heel frequent, in het Panorama Mesdag in de hofstad. Fleur staat bekend om zijn regelmatige kwaliteit. Zijn veelzijdigheid blijkt uit het feit dat hij een niet onverdienstelijk pianist was, maar ook radio’s bouwde en een grote voorliefde had voor Egyptische literatuur en in staat was om hiërogliefen te ontcijferen.
He lives up to his name, Willy Fleur: this ‘precise person’ has painted almost all the flowers from the Meijer florist in the Reinkenstraat in The Hague, according to the monograph ‘A colourful Hague painter with an Eastern heart’ (2004). In his still lifes, hardly any flower species is missing: from lilacs to snowballs and daisies, from anemones to chrysanthemums and gloxinias, from cacti, lilies and dahlias to azaleas and geraniums. In many a house in The Hague, a one-time purchase has brought in an ever-blooming houseplant or bouquet. But Johan Willem (Willy) Fleur has painted more: tropical birds such as parrots, cockatoos and parakeets, exotic fish and Asian bazaars. In addition to these genres inspired by the Far East, he painted landscapes, winter scenes, harbours (including in Scheveningen and Katwijk) and girls in, for example, Hungarian or Marker clothing, mostly in oil paint on canvas, sometimes with watercolour or pastel chalk on paper. According to the aforementioned monograph, his sparkling use of colour is usually used by painters from the Far East. What does the artist have to do with the Far East? Both his father and grandfather were administrators in the former Dutch East Indies and although Willy was born in Markelo (Overijssel), the family background has clearly left its mark on him. For example, he makes extensive use of Asian art in his still lifes, such as Japanese imari pots and Chinese dolls, teapots and jugs. From 1912 until his death, he lived in The Hague. He received his education at the Rotterdam Academy of Fine Arts with Huib Luns as teacher and subsequently at the Hague Academy. He has been an active member of the Dutch Art Circle in that city since its foundation in 1917 and exhibits there regularly. He also has exhibitions in the Stedelijk Museum and the Rijksmuseum in Amsterdam, in the Royal Art Gallery Kleykamp and, even very frequently, in the Panorama Mesdag in the royal city. Fleur is known for his consistent quality. His versatility is evident from the fact that he was a not unmeritorious pianist, but also built radios and had a great love for Egyptian literature and was able to decipher hieroglyphs.
De foto is van april 1959 en is beschikbaar gesteld door: Maarten van der Schaft, Den Haag.
Onderstaand PDF bestand is gemaakt door Maarten van der Schaft en is te lezen en te downloaden:
