Anton Heyboer was een Nederlands kunstschilder en etser. Hij woonde met vier vrouwen in een commune te Den Ilp (Landsmeer). Heyboer werd geboren te Sabang, op het Indonesische eiland Pulau Weh (ten noorden van Sumatra), als zoon van een werktuigbouwkundig ingenieur. Na een aantal verhuizingen vestigde het gezin zich voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Haarlem. In 1943 werd Heyboer door de Duitsers opgepakt in het kader van de Arbeitseinsatz en overgebracht naar een Durchgangslager voor buitenlandse dwangarbeiders te Prenzlauer Berg (Berlijn). Zeven maanden later keerde hij doodziek terug in Haarlem. Na de Tweede Wereldoorlog vestigde hij zich te Borger en in 1950 trouwde hij met Elsa Wijnands, met wie hij twee jaar later een zoon zou krijgen maar die al in 1953 besloot van hem te scheiden. In 1961 vestigde hij zich in een boerderij in Den Ilp. Heyboer tekende, schilderde en etste. Zijn vrouwen zorgden voor de verkoop. In de jaren zestig begon Heyboers werk internationaal onder de aandacht te komen. Zijn werk hing op de afdeling grafische kunst van de tentoonstellingen documenta 2 in 1959, documenta 3 in 1964 en documenta 4 in 1969, alle in het Duitse Kassel. In 1962 ontving hij de Japanse Ohara-museumprijs en in 1964 benoemde de Accademia Fiorentina delle arti del disegno in Florence hem tot “Academico Onorario classe incisione”. In 1984 verbrak Heyboer echter de banden met de gevestigde kunstwereld om in afzondering in zijn huis in Den Ilp verder te werken.

Anton Heyboer was a Dutch painter and etcher. He lived with four women in a commune in Den Ilp (Landsmeer). Heyboer was born in Sabang, on the Indonesian island of Pulau Weh (north of Sumatra), as the son of a mechanical engineer. After several moves, the family settled in Haarlem before the outbreak of the Second World War. In 1943, Heyboer was arrested by the Germans as part of the Arbeitseinsatz and taken to a Durchgangslager for foreign forced laborers in Prenzlauer Berg (Berlin). Seven months later, he returned to Haarlem, seriously ill. After the Second World War, he settled in Borger and in 1950 he married Elsa Wijnands, with whom he would have a son two years later, but who decided to divorce him in 1953. In 1961 he settled in a farm in Den Ilp. Heyboer drew, painted and etched. His wives took care of the sales. In the 1960s Heyboer’s work began to receive international attention. His work was exhibited in the graphic arts section of the exhibitions documenta 2 in 1959, documenta 3 in 1964 and documenta 4 in 1969, all in Kassel, Germany. In 1962 he received the Japanese Ohara Museum Prize and in 1964 the Accademia Fiorentina delle arti del disegno in Florence appointed him “Academico Onorario classe incisione”. In 1984, however, Heyboer severed his ties with the established art world to continue working in seclusion at his home in Den Ilp.

De foto is uit 1974