Korte levensbeschrijving:

Jaap Bouhuys was schilder, beeldhouwer en monumentaal kunstenaar.

Hij volgde een opleiding aan de Arnhemse Kunstacademie, waar hij onder andere les kreeg van de bekende  kunstenaars H.P. Berlage en Roland Holst. Van de laatste kreeg hij later zelfs veel opdrachten. Tevens bezocht hij in Amsterdam de Rijksacademie van Beeldende Kunsten.

Het doek Musicerende Harlekijn doet onmiddellijk vermoeden dat de schilder goed naar het werk van kunstenaars als Picasso en Braque heeft gekeken. Een goed opgebouwde compositie en de interessante vlakverdeling in zijn werk haakt rechtstreeks in op het kubisme van deze meesters.

Het mag dan ook niet verbazen dat Jaap Bouhuys heeft samengewerkt met Picasso en heeft kennisgemaakt met Braque. Het kubisme van deze kunstenaars heeft zichtbaar grote invloed gehad op zijn werk. Bijzonder daarbij is dat hij deze schilderstijl op geheel eigen wijze wist te benaderen, waardoor zijn werk een eigen, herkenbaar karakter kreeg. Ook zijn kleurgebruik is zeer herkenbaar. Wellicht verkreeg hij deze intensieve kleuren, doordat hij zijn verven zelf uit oliën en pigmenten samenstelde.

In 1932 ontving Bouhuys de zilveren medaille van de prestigieuze Prix de Rome en wel in de categorie “monumentale schilderkunst”.

Samenwerking

Vanaf 1952 woonden Jaap en zijn echtgenote Nel Klaassen in Zandvoort. Zij was zelf ook kunstenaar en had in 1932 eveneens de Prix de Rome ontvangen, in de categorie “monumentale beeldhouwkunst”. Zij ontwierp interieurs voor de schepen van de Holland Amerika Lijn en – in de jaren zestig – van de KLM-vloot. In Rotterdam en Den Haag is veel werk van haar te zien aan Rijksgebouwen. Een gebrandschilderd raam van 4 x 3 meter in het gebouw van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten is daar een prachtig voorbeeld van.

Jaap en Nel werkten meestal aan elkaars stukken. Dit gebeurde vooral in de grote mozaïeken die nu nog in de beeldentuin in Zandvoort zijn te zien. Maar of zij nu een mozaïek, een sculptuur, een gebrandschilderd raam of een doek vervaardigden, de stijl van het werk straalt altijd het typerende karakter van de hand van Bouhuys en Klaassen uit. De twee werkten zo goed samen, dat hun gemeenschappelijk werk er stilistisch als van één hand uitziet.

Hoewel veel van Bouhuys’ werk – gobelins, mozaïek, gebrandschilderde ramen enz. – over de hele wereld verspreid is en zich ook in musea bevindt, geniet de kunstenaar tot op heden weinig bekendheid bij het grote publiek. De oorzaak hiervan komt wellicht door de bescheiden opstelling van de kunstenaar. Hij deed er weinig aan om naamsbekendheid te krijgen. Evenmin was hij een actieve verkoper van zijn werk. Hij hield zich enkel bezig met waar hij goed in was: schilderen. Zo bleef een groot deel van het oeuvre van het echtpaar in hun huis in Zandvoort. Uiteindelijk liet het duo hun culturele erfgoed na aan het echtpaar Van der Leden, dat nu in de voorwoning van de Galerie en het vroegere atelier woont.